Onsuz Bir Daha Yaşamayacaksın

içinden ışıklar geçiyordu
mavi bir külah takıpta yetişemedim
içimde karanlıklar esiyordu
o ışığınla ruhuma katışamadım
güneş uykudaydı
ay yanıbaşımda
mahrem bir bilmeceydi ölüm
sana söyleyemedim
söyleyemem korkarsın minareden
yüksektir yalanlar gerçeği indiremem
bu benim yıkıntım
gerçeğim aynalarda dansediyor
ısıtacağım biliyorsun
bir rüya kadar masum
hatıranı yemiş gibi hayat yolunda
sesler sesleri getirecek,sessizlik sessizliği
uyanacaksın büyüyeceksin
sahil getirecek şuh dalgaları
yüreğimin orta yerine
bir o yana bir bu yana salınacaksın
leylak kokuları uçuşacak salıncaklarda
aşık olacaksın seveceksin
saygı duyacaksın sonra alışacaksın
yıllar geçecek büyüyecek olgunlaşacaksın ve yaşlanacaksın
herkes senin gibi düşünmeyecek
soracaksın düşüneceksin yeniden
sen üşümeyeceksin
bu rüya gülümseyecek
sonra bir kız gelecek
çarpılacaksın
ve onsuz hep eksik kalacaksın
yokluğu ölümün olacak birgün
kuşlarla ve ruhunla
bedenine ağlayacaksın
sen onsuz bir daha yaşamayacaksın