Onsuz Ben Şiiri - Muhammed Demir

Gözleri mavi değildi,
Fakat,
bir deniz kadar derindi bakışları öteden.

Bir yunus olurdum bende
Beni sardığı için, gülen..

Hele saçları yok mu?
Öyle masum, öyle durgun,
Hep isterdim,
O olsun,
Kızımın saçlarını ören..

Üzüldüğünü görürdüm,
Bu şehre benzetirdim kendimi,
Başını koysun diye omzum,
Batan güneşe hayaller süren..

Güneş hiç doğmasın,
Kafamı hiç çıkarmayayım yataktan,
Olur ya,
Karşılaşırım aynayla,
Gelir an,
Utanırım kendimden..

Özleyince, açarım perdeleri,
Yıldız varsa sevinirim,
Gökyüzüne resim yaparım onlarla,
Onun resmini,
Çünkü Onu en çok ben sevdim,
Varsa çıksın mezarından gelsin,
itiraz eden..

O gitsin,
Ben elvedalara şiirler yazayım,
O gitsin,
Ayak izlerine göz yaşlarımdan,
Buketler yapayım,
O gitsin,
Kendi kendime konuşayım,
Deli desin umurumda mı,
Beni gören..

Yaşamadan,
Ölmek..

Aaahh!
Aşık olmak,
Sevilmeden.

Ben ki!
Sabrı anlından öpen..

Sözüm Ona!
Dönde yaradana bir Şükret
Yarattı çünkü,
seni senden,
Ve,
seni sevenlerden daha çok seven..

Ben,
Sen,
O,
Bırak bunları, meçhule kalsın,
Gel artık be,
Gel..
Sarıl artık be,
Sev..

Bu garip adam,
Bu acılı adam,
bu adam,

ÖLMEDEN...