Onsuz Şiiri - Hacı Öztürk

Yürürken gözleri kapanırcasına ağır,
Adımları kaldırım taşlarını,,
Sayarcasına yavaş,
Bitkin birini görürseniz bilin ki,,,!
Hatıralarıyla pençeleşiyordur.
Ya sevdiklerinden ayrı,
Ya sevdiğinden,
Ya bir derdi vardır,
Ya terkedilmiş,
HÜZÜNLÜ,,,,,,!

Her şey başkadır onun için,
Gözyaşları bir perdedir,
Hayal deryası gibi.

Hele en çok sevdiği,
Canı kadar kıymet verdiği,
Bırakıp göklere uçmuş,
Bulutlarla kucaklaşıp,
Meleklere arkadaş olmuşsa,,,! ,

Hayattaydı nefes alıp yaşıyordu,,
Her şeyi görüyordu ama,,,,,,!
ONSUZ.

Hacı Öztürk İZMİR /1981

KAYDEDEN Hacı Öztürk