Bir yüz vardı eskiden
Binlerce İstanbul dehlizinden uzak
Bir el vardı babasının elinde
Boğaziçi köprüsüydü salıncak
Bir keder vardı hep
Fütursuzca dolaşırdı onu büyütmek için
İstanbul sokaklarına atılmış çocuktu belki yüreği
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
