Önsöz III.Ruhunu İspatlamış Aşk

“ Gözlerini görmeden baktım
Ellerimi tutmadan dokundun ”

Ve asırlar
Ve çınarlar
Ve türküler
Ölüp ölüp dirilirken tutunduğumuz
Dallardan
Yıllardan
Ağıtlardan…

İklim iklim çöllenirken delik delik dağlanan Can
Uzun seferlerin sabahında
-huzur evine bağdaş kuramadın Leylican

Gök yakın
Yer yakın
Kavuşmak uzak Can

Can gerçek
Canan gerçek
Canevi düş Leylican

Aşk garında naftalinleyip sandıklara saklayamadın beni
Pullarımdan tazeleyip en baştan allayamadın beni

Efil efil esmedin
Durul durul akmadın
Kana kana içemedin beni Leylican!

Yok-sul-sun artık…
Yoksun!
Gidiyorum hiç giremediğim düşlerinden
Ruhunu ispatlamış aşktan ölüyorum Can!
Ölüyorum Leylican!

“Gözlerini görüyorum artık,
Uzaksadığın ellerimde yaşların..