Önsöz Şiiri - Veyis Kesgin

Yüreğimde ki silahın namlusuna sürmüşken son kalan umut kurşununu,
Dayamışken acıların kahpe anlına,
Çekiliyor ,mısralarım da ki tetik.

An gelir uçurumlarımdan düşerken tutunduğum hayaller yaşatır.

Sigara dumanıyla da üflenmedi dertler,
Kendi dumanlarımda tüttüm.

İçki şişelerinde de aranmadı teselli,
Geceler zaten hep sarhoştu,
Hayalleri gördükçe yazıyordum yıldızlarla gökyüzüne.

Utanırdım ağlamaktan,
Gizlice yüreğimde kopardı seller,
O selleri yazdım ,sessizce bir karanlık meçhul köşelerde.

Bazen gül bahçelerini dolaşır oldum,
Baykuşları gördüm bağlarda,
Bağları talan edenleri yazdım.

Dolaşır oldum karlı karanlık dağlarda,
Sessiz çığlık atan yalnız kartalın sesini yazdım sessizce.

Uçurumlara sürüklenirken sürükleyenleri yazdım,
Dağlarda sessizce buz tutan sevdaları,
Sevda uğruna dağları delenleri,
Sevdamı anlattığım dağları,
Şiirlerimi gökyüzüne,sulara yazdım.

Yanar dağın sönmüş lavları arasında ki alevi,
Ben sevgi dolu yüreğimi yazdım,
Son noktayı koyarken, Aşkı,acıları ve karanlığa doğan güneşi yazdım, ............