Önsöz 2-Açlığa Terkedilen Kedi

“ Git ki durmak kalsın
Öl ki yaşamak kalsın, vadesiz…”

Oku!
Eşgali belirsiz aşklar felsefesinin ilk kuralını
İyice belle!
-aşkın dinamik ve statiklerini
Bel kemiğinden oturt kimliksiz aşk anatomisini

Pıhtılaşan af yollarını kanatırken
-kanatma beni yaralarına
En derin aşk uhdelerine zincirleme imkansızlığımı
En beklenen kutsalına kanat diye takma dualarımı

Aynı müzik perdelenir kemani göklerimizde, dinle!
Gemiler yüklenir duyumsamak ve duymak iskelelerinden
Bir kez daha okutur hayatı fırtınalar
Dur hele! durulur hele dalgalar
Sus hele! susa kere susa hele ada yağmurlarına
Ben aşk proleteryasının ham işçisiyim
Ben nazla canın gam elçisiyim
Uyuturken sözcüklerin nazında cananını
ninniler söyletme bana!
- kırılır sesim….

Kavuşmakla kaybolmak arasında
- hayal uçurumundayım
Hani ummanlar?
Ufuklar silik, kutsamaya korktuğum korunağım hani?
Hani can-dan vedamın suyla uğurlaması?
Bin dizenin arasına sıkışmış,
-üç kuruşluk vefa sadakası

“Git ki durmak kalsın
Öl ki yaşamak kalsın, vadesiz…”

Unutma!
Defalarca açlığa terkedilmiş kedinin son dem kaçışını
Unutma!
Aşkın modüler dinamiklerinden ölmeye gidenleri
Unutma!
Aşkın ezber statiklerinde yaşamak için duranları

“Kalasın diye gittiğim gün,
yaşayasın diye öldüm Ey YAR! ”