Onlarla bulduğum dem! Şiiri - Mustafa Ci ...

Yavaş
Yavaş çekiliyor artık koşturan insanlar
Onların telaşını seyrediyor şaşıyorum

Öteler
Neden sürekli tehir edilir avuntu seçilir
Sessizce bir gün gidilir, neler hissedilir

Yaprak
Sımsıkı tutunarak dalı hiç bırakmamak
Ne kadar mümkün ise sevgiyle anmak

Gelinen yaş
Her anın ne kadar mümkünse manalaş
Hezeyanla uğraşma nefesinle ona ulaş

Kudret
Kendi ellerinde sana bir gün olacak dert
Sabret hikmetine meylet nefsi sen terk et

Güven
Sen öncelikle ötelerde verdiği sözü bilen
Hilkati üzerine sıratı takip eden ruha eren

Vehim
Uzaklaşırsan iz’an ve idrakten olacak sökün
Aklın ve bilgin olacaktır en önemli bir varlığın

Cazibe
Kalmayacak ne saçın, ne kaşın hatta naşın
Toprak içinde aranacak telaş içinde kalışın

Aşklar
Lafazanlıkta yarışan o anlamsız haykırışlar
Hakikat karşısında hilkatinden çok utanırlar

Makyaj
Neyle ilintilidir güzellik onun içinde mi gizlidir
Karanlık sineyle yaşamak ne işe yarayacaktır

Bir dil
O her güzelliğin içinde bulunan nadide çiçektir
Onu kullanmayı beceren mümtaz bir şahsiyettir

Anahtar
Öncelikle gönülleri açan bir ilkbahar için var
Gönülden anlamayan ne açar nede anahtar

Çilem
Seninle dem buldum, halime muttasıl oldum
Sen olmasaydın, muhakkak aşktan olurdum