Onların kalemleridir ki,
Bir ucu sivridir bize her zaman, tetikte.
Bir ucu silgidir gerçeklere, otururlar hem de yumuşak üstüne.
Onlarındır bu kalem ki,
Sevdiklerine uzanır yazdıklarının balı, kaymağı bir parmak.
Bakarsın karalamıştır kendinden olmayanı.
Kalemleridir ki onların,
Doğru dürüst etsen edemezsin bir kelam,
Sorsan cevap veremez, olmuş dilleri lal.
Kalemleri vardı kırılmaya müsaitti,
Toprağa eksen, bunca genci koynuna alan karalar karası bile kabul etmez,
Göklere çıkarsan, başı döner kusar bir pisliktir.
Kalemleri vardı ama yok gibi
İşte bu kalemlerdir ki, şimdi göklerde.
Onlar gibi olmayanlar ise yerin yedi kat dibinde.
Kayıt Tarihi : 10.8.2013 01:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!