Onları Ben San Şiiri - Murat Sezgin

Bugün bulutlar lüle lüle düşüyor günüşin saçlarından aşağıya
Bazen koyu bir hava esiyor
Yüreğimi kaplayan bulutların serinliğinden, ışıyan güneşin hoyrat güzelliğine...
Ağaçlar çırılçıplak bakıyorlar dalından tomurcuklanan pırtlak gözlü örtüsüne...
Deniz kıvrım kıvrım sürtünüyor gerdanından kumların gıdıklayan yüzüne...
Hoş bir soğukluk düşüyor rüzgarın epil epil kollarından badem gözlü dilberin saklı benine...

Hey yağmur taneleri yolunuzu şaşırdınız
Bugün mevsim yaz
Yüzünüz kar...
Beniniz elim elim acı...
Düşmeyin yatağıma...

Hepten ıslanır yarama sökün eden bataklıkta türüyenler...
Varsın şuan çalan ezgi iğde dikenini kokusuyla yığsın kanayan yerimin önüne...
Belki o koku sarmalar
Sol döşümde ılgıt ılgıt acılan yaralarımı...

Ellerim, kollarım düştü düşeçek sürmeli gözlerinden kipriklerine.
Onları ben san...
Kapın demirden, çin seddine dönüşmesin
Öyle bir yürği sürerimki burçlarına
Alamut kalesi bile diz çöker inan bana...

Gülme...
Dağın en yüksek yeri, en zayıf yeridir...
Lakin zayıflık billur şamdandan yansıyan, ışıktan sızan siyah bir sise benzer
Sonrası ise koyu bir inata...
İşte orada sızlar baharın yüreği.
Çünkü gelmiştir çöl sıçaklığıyla kapısına yaz
Varsın açmasın kapısını! ! ! ...