kendi anılarını alıp koynuna koşuyor tüm çocuklar
ürkek bakışlar koyup koyunlarına dileniyorlar trafik lambalarının yanlarında ağlıyor kimi anası varken koynunda
kimi araç camlarında tükmük yerine sulak hatıralar koyuyor anlayana
sonra polis iteliyor bir kaçını
kaçarken umut yüklü tümünün sol yanında
kimi türkücü hayalinde kimi doktor
kızlar evcilik oynuyor mendil sattığı amca kocası yanında oturan hanım kendisi
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta