Onlarca Ölmek Şiiri - Erdal İrfan

Onlarca Ölmek

takvim yapraklarında on kasım
aklımda beynimde hep sen varsın
silüetin hiç gitmez gözümün önünden
mavi gözlerinle çakmak çakmaksın
ben her on kasım'da onlarca kez ölürüm...

ankara'da anıttepe'de kabrin
içinde sadece bedenin var
ruhun hiç gitmez sevenlerin yüreğinden
kocatepe'den fırlayacak gibisin
ben her on kasım'da onlarca kez ölürüm...

karanlıktır yine ülkemizin gerçekleri
aydınlık sabahlara sen doğarsın
kurduğun devrimleri bir bir yıkmaya çalışanlar
yalancı sevenlerin çekilmez ortalardan
işte ben o yüzden her on kasım'da onlarca kez ölürüm...

bir yanım dolmabahçe bir yanım anıtkabir
ışığın sönmesin hiç gecelerin pırıl pırıl
arslanlı yoldan yürüyen sevenlerin
bir de anı defterine yalan sevgi yazanlar
işte ben bu yüzden her on kasım'da onlarca kez ölürüm...

doğacak bir sabah yeniden güneş
yakılacak mutlaka kurtuluş için dağ başlarında ateş
çakmak gözlerinden kıvılcımlar alarak
ne kadar umutlansak ta biliriz ki sensiz olmuyor
işte ben o yüzden her on kasım'da binlerce kez ölürüm...

her on kasım'da sana gelenler
yalan yüzlerini sana dönenler
içlerinde nefret yüzüne gülenler
bak sokaklarda yürüyor seni sevenler
işte ben bu yüzden her on kasım'da onlarca kez ölürüm...

(Ruh'un şadolsun, anıların önünde saygıyla eğiliyorum)

Kral Sergin (Erdal İrfan) Köln

10-11-2004, 13:27