Karatahta yazılarından çok uzağız artık
Tahta sıralarda bıraktığımız gibi kalmadı hiçbir şey…
Teneşir pakladı tebeşir tozlarını
Son kozlarını oynayan hayat değil insanlar
Suskunluk pakladı suçlarını
ve kıçlarını dönüp kaçtılar kendilerinden
Cehalete yelken açtılar
Kelken, zaten hoduldular
ve aştılar
Kabuklarından taştılar toplumun üstüne
Yağlıkara gibi
ve kara çalı
ve kara yazı oldular
ve azı bile yetti karanlıklarının
Paletlerin boyadığı tüm tablolarda
ve oralarda bir yerlerde saklanmış
ve azıcık umut kırıntılarını da kemirdikle ve kılıktan kılığa girmeden önce
ve sudan çıkmış balığa benzeyen alıktan farksızdılar
ve haksızdılar
ve yine
ve her zamanki kadar namussuzdular…
Kayıt Tarihi : 25.9.2018 21:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!