ŞİİR, SEVGİLİM; SEVGİLİM, ÖTEKİ BEN...
Kolay değil.!
Yıllar sonra,
Terkedilmiş mahalleyi hüzünle izlemek!
Arayıp ta bulamamak çocukluğunu,
Çocuk dostlarını,eski okulunu,
Bastonlara dayanmış öğretmenlerini,
Tanıdık mezarları...
aşkımız bir gün uçup giderse aramızdan sevgilim
sırt çantalı bir duman gibibir melekle çarpışan kelebeğin kanadından dökülen toz
bir çağlayanda sürüklenen bir dal parçası gibi
istemediğimiz yerlere giderse aşkımız sevgilim yalnızca kanatlarına güven
kendi yarattığımız boşluğun ucunda sıkı sıkı tuttuğumuz bir kapı koludur yaşam
ve aşk, en derin kuyumuza düşen keman yürüdüğümüz yollar daralırken
Devamını Oku
sırt çantalı bir duman gibibir melekle çarpışan kelebeğin kanadından dökülen toz
bir çağlayanda sürüklenen bir dal parçası gibi
istemediğimiz yerlere giderse aşkımız sevgilim yalnızca kanatlarına güven
kendi yarattığımız boşluğun ucunda sıkı sıkı tuttuğumuz bir kapı koludur yaşam
ve aşk, en derin kuyumuza düşen keman yürüdüğümüz yollar daralırken
Anılar, anılar.. Güçlü dizelerde nasıl da canlanmışlar.
Yüreğine sağlık duygulandım Sevgilerimle kaleminiz daim olsun yeni şiirler göremiyorum
Onlar arayıpta artık göremediğimiz candan dostlar büyüklerimiz.Çoğu yok maalesef benim babam yok sizin belki anneniz yok yada her ikiside.Takdiri ilahidir mutlaka gideceğiz bizlerde bu dünyada kalıcı değiliz elbet.Ardmızdan hayırla yadeden olursa ne mutlu bizlere.Kaybettiklerimizi ömür boru arayacağız arıyoruzda.Şimdiki çocuklar bilemeyecek tabiki nereden bilsinler hem.Çocukluğumuzuda her zaman ararız fakat yoktur olmazda çocuk olmayı istemişizdir çoğu zaman.Daha yakından candan sevilmek için isteriz belkide bunu özellikle.Saçımızın okşanmasını gülücükler dağıtılmasını yanağımızdan öpülmesini isteriz isteriz vb.Lakin hayat bu geriye dönmeninde o giden yakınlarımızın vede dostlarımızın yanında olmakta mümkün değil.
Yüreğinize sağlık İbrahim bey kutlarım Allaha emanet olunuz saygılarımla
ümüt güngör
Sigaramı bu direğin dibine saklamıştım,
Misketlerim hep arka bahçede olurdu,
Dereye hep Mayıs'ta giderdik,
Sonbahar,topaç zamanıydı,
Her ikindi treni karşılamaya giderdik,
Babam,demiryolcuydu,
Ne zevkliydi,tranle manevralar,minik yolculuklar...
Texaslar,Zagorlar bulurduk,
Ama nerden bilecek bu çocuklar.!
Onlar yoktu ki,çocukluğumda...
üzülmeyin onlarında çocukluğu yok kısılmış apartmanlar arasındaki hayatlarında belki onlar için üzülmeliyiz çünkü yaşayamıyorlar topaçları saklambaçları toprakyollarda kiremit devirmeceleri
şiirin çok özel iyiki yazmışsınız
Arayıp ta bulamamak çocukluğunu,
Çocuk dostlarını,eski okulunu,
Geri gelmeyecek kadar eskıde hissedecek kadar yürekteki anılar duygulu yüreğine sağlık sevgiler
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta