Onlar ve insanlar...

Mustafa suphi'ye;

atlar ve insanlar,

şuramdan tutar ya rüzgar
bir turna düşer yanıma
şiir olur sonra
orada vursunlar beni
orada elleri mi

bakırı küfü pası
güvercin yangını
su anlatır kanı
bu ova yağız atların meydanı
nal sesleri çılgınlar
gelip şiir bırakır rahvanlar
ne desem
medeniyette kapı dar

güvercinler ve insanlar,

göğe uçup
yıldız beyazı mı olacaklar
yoksa kan rengimi kalacaklar
ben bilirim ki
kızılkahve rengiyle
'yanar döner' derler o güvercinlere
paçalarında medeniyet
yedi düvel
kan insanı kılıçlarıyla
sancı çocukları uçar harranda
karışır ceylan yollarına
suda gelmiş toprağa
vuruldukça tuz koyar avuçlarına

turnalar ve insanlar,

ad bul usta
ad bul bu yangına
aşktan ötedir kimilerine
düş bağlar ayaklarına
öyle salarlar gök tavana
döner gece
döner gündüz
küsmüş toprak insana
turnalar döner sessiz sessiz
haberde gelmez artık
sizlerde mi öleceksiniz

umut ve insan,

dememiz o ki
bir mırra
bir çay
ayran bu yangına
kireçlenmesin tabutlar
kaplanmasın bakırla

ins

olmamışlığa

şa yılı /