Onlar ve Derviş Selâmına Süzülmüş Bulut

I
Onlar ki gecede gündüz sundular
Nûrlu ufuklarda bayrak açtılar.
Sabah istediler siyah iklîmde
Şafakta sonsuza sancak açtılar.

Çeşmeler onların nûrlu gözyaşı
Onlar gibi kokar çiğ düşmüş toprak.
Sadâları kalbe sızan ezânlar
Yürekleri dalda salınan yaprak.

II
Bize miras kaldı yankısız sevgi
Dağları fetheden bu ülkü, bu kut.
Onlar mizâcında bir dostumuz var:
Derviş selâmına süzülmüş bulut.

Bulut der: 'Vuslat bir gül koklayışı,
Sigara içimi fâni saltanat
Yüz çevirin bütün zevksiz zevklere
Ebet için açın yokluğa kanat! '