Bir masada toplanırlar,
Altın tartarlar ellerinde,
Bir ticaret derler adına,
Bizim cebimizden eksilen ne?
Bir parça ekmek alırken biz,
Onlar lokmalarını büyütür,
Bir yasa, bir kural koyarlar,
Ama adaleti hep kendi dillerinde söylerler…
Neden hırs sayılır bizdeki,
Onların yaptığında büyük bir değer?
Biz el uzattığımızda suç,
Onlar dünyayı alsa bir cömertlik eser!
Bir zenginlik var ki elde edilen,
Emeği çalınmış nice insanın,
Ama görünmez gözler önünde,
Parlak altınlarla süslenmiş vicdanın…
Kim anlar ki bu sessiz oyunu,
Bizden alınan her zerreyi?
Kim sorar ki zenginliğin kaynağını,
Kim yargılar alın terini?
Bir yol var onlara açık,
Bizim yürüdüğümüz yokuş hep dik.
Ama fark eder mi bilmezler,
Bizim değerimiz, onlardan büyük…
Çünkü her haksız kazanç,
Bir gün geri döner sahibine,
Ve o zaman herkes görür,
Zenginliğin ardındaki karanlık gerçeği…
Onlar çalınca alkışlanır,
Biz çalınca yüz çevrilir,
Ama unutma dostum,
Vicdanın terazisi hiçbir zaman şaşmaz, bir gün adalet yerini bulur…
Kayıt Tarihi : 11.11.2024 01:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrikler.
Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (1)