Mustafa Yılmaz 4

ŞİİR

TAKİPÇİ

Onlar Utandırılarak Öldüler.

Başımı yastığa koyduğumda,
tavan göçüyor üstüme.
Beynim örseleniyor.
Ve,
utanıyorum senden…
Utandırıyorsun beni…

Gül bahçesine bakıyorum,
şafak söktüğünde.
Tarumar olmuş yüreğimi görüyorum içlerinde.
Kırık, kırık parçacıklar.
Birkaç kelebek kanadı takılmış,
gültomurcuğunun dikenlerine.

Boş vermişler hayatı.
Donmuşlar… Kurumuşlar…
Belki utandılar yaşamdan,
belki de çok kırılgan oldular
ve belki de utandırıldılar?

Onlar kanatları kırılarak öldüler.
Bense utandırılarak kuruyorum.
Bunu sen yaptıktan sonra bana,
Dünya’yı, boş ver!

Çandarlı

Mustafa Yılmaz 4
Kayıt Tarihi : 13.6.2008 09:50:00

Şiiri Değerlendir

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Radiance Rose

okuduğum bunca şiir ve yazılar içinde,sizin yazdıklarınızda kendimi buldum.ne yorum yapabilirim blmiyorum,gerekte yok zaten buna.yazdıklarınız tek kelime ile harika....

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Savaş Dinçbaş

Bu güzel dizeleri yürekten kutluyorum.
Kalemine sağlık sevgili Mustafa.

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Namık Cem

Boş vermişler hayatı.
Donmuşlar… Kurumuşlar…
Belki utandılar yaşamdan,
belki de çok kırılgan oldular
ve belki de utandırıldılar?

Onlar kanatları kırılarak öldüler.
Bense utandırılarak kuruyorum.
Bunu sen yaptıktan sonra bana,
Dünya’yı, boş ver!

kutluyorum güçlü sesi,güzel dizeleri..
namık cem

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Hatice Naime Karadağ

içinizi acıtan sözler benimde içimi sızlattı zaten ne zaman kırık kalp görsem cızzz eder yüreğim güzel mutlu şiirler yazdıracak sevgi dolu günlere inşallah kutlarım kelebek kanadını tedavi edip size sevgiler yolladım kardeşim

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz