Ne zor cesaretlendirmiştim,
Bakışlarımı.
Ürkek ve çekingen de olsalar,
Beni kırmadılar,
Peki dediler.
Ve gözlerinize misafir geldiler.
Korku değildi,
Ürkekliklerinin nedeni,
Çekingenlikleri saygıdandı.
Ne zor ikna etmiştim bilseniz,
Bir kaç kez dokunuverdiler,
Kirpiklerinizin gölgesinde,
Ve hala ürkektiler...
Açılmadı kapı, yanıt gelmedi.
Kimse mi yoktu?
Misafir mi çoktu?
Mahsun ve boynu bükük,
Geri döndüler...
Ama yine de,
Cesaretleriyle,
Bir övündüler bir övündüler,
Ki sormayın! ...
Kayıt Tarihi : 24.11.2007 04:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necati Dikmen](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/11/24/onlar-urkektiler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!