Benim sevdiklerim vardı
Onların hepsini attım
Onlar toprak olacak
Ben ise o toprakta bir gün
Ağaç olup yeşereceğim
Kuşlar konacak dallarıma
Her ötüşleri aynı nakaratta
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Canım, nedir bu karamsarlık? Birileri üzmüş benim komşumu, arkadaşımı...
Hepimiz bir gün toprak olacağız... Kim bilir belki de hepimiz bir gün dal dal olacak ağaçlarda tomurcuklar olarak patlayacağız.
Kim bilir, hangi kuşlar konup cıvıldaşacak dallarımızda...
Selam ve sevgiler Şükran Hanım....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta