Onlar Sevdiler Şiiri - Ali Ayvaz

küçük bir kız çocuğu

gülüyordu gözleri yağan kara

ve bir annenin ağlıyordu kalbi

kırık camın ardından bakarken akşama

onlar sevdiler

anne ile kızı

umudun batmayan güneşleri
isanın müjdesi gibi

cudinin haşmeti

mecnunun sevmesi gibi

sevdiler

onlar sevdiler

kalem tutan çocukları

her sabah umuda koşan yıldızları

güvercin misali kanat çırpıp

bulmak için yitik insanları

onlar sevdiler

yürürken kimsesiz sokaklarda

aç, perişan ve çaresiz yaşlı adamı

onlar sevdiler

bir damla gözyaşıyla söndürerek yüreklerdeki cehennemi

varırken güzel insanlarla özlem diyarına

başlatarak gönüllerde fırtına

bir sonbahar ormanında

bir ağaçtan düşen yaprak gibi

usulca ve sessizce

dokunuyordu serin toprağa

meltem rüzgarının esintisi gibi

okşuyordu çocuk yüzleri

güzel insanların gülümsemesi

küçük bir kız çocuğu

gülüyordu gözleri yağan kara

ve annesi de

gülüyordu bakarken yarınlara