Onlar olmasa Şiiri - Muharrem Akman

Onlar olmasa

Çıkardılar adımızı erkek adam ağlamaza
Ocakta yaşanan dışarı çıkmaz kalırdı orada
Madenci olmak zorundaydık dededen toruna
Öğrenmeye başladık mesleği ocak başlarında

Böyle böyle alıştırdılar acılara dayanmaya
Onun da inerdi sızı parmağına diken batsa
Haram lokma giremez di kapılardan sofraya
Hazırlandı bu pencereden hayatı yaşamaya

Ne kadar öğrendiği varsa ocak başlarında
Ters yüz oldular madene işe başlayınca
Yalan haram, yakışır mı koca koca adamlara
Gördükçe kahroldu hep şahit olduklarına

Kazıyor kömürü, taşıyordu damları kurulınca
Göğsünü siper etmişti göçüklerde gruzulara
Acıları kat kat biriktirdi dışarı çıkarmasa da
Dert ortağı kendisiydi koskoca dünyada

Anlatırsın ağzıma tükürüldüğünü yıllar sonra
Göçükte can vermiş işçi, konulmadan tabuta
Kaçıp gitmişim kardeş hanımını nikahlamaya
Böyle uydurup çoktan başlamışlar yaygaraya

Dayanamayıp ocağın zor koşullarına
Kaçmışken köyümün dağlarına
Maharemiyetimi almışlar mı karakollara
Unutmaz anlatırlar her muhabbet ortamında

263 kurban vermişken bir vardiyada gruzuya
Açık bırakılan ahizeden gelen sesi
Cesetten geldi diye dört nala kaçmışım güya
Kalırdı olduğu yerde çıkmazdı gerçekler
Çatma'lar Yalçın'lar Eğriboyun'lar olmasa

Muharrem AKMAN 4/08/2024

Zonguldak