Onlar Öğretmendi Şiiri - Raşit Evşen

ONLAR ÖĞRETMENDİ
Elinde kürek harç karardı,
Malasını alınca eline öreceği duvara.
Öğrencileri merakla izlerdi,
Dışarda duvar ustası
Sınıfa girince öğretmendi.
Körüğünü sallardı
Kor hale getirmek için demiri,
Hemen eline alınca çekici doğru örs başına.
O işlikte demirci
Sınıfa girince öğretmendi.
Elinde rendesi tezgahının başında
Tahtayı hazırlardı yapacağı masaya.
Elinde keser bir de testere
Yapardı okulunun masasını sırasını.
O işlikte marangoz,
Sınıfa girince öğretmendi.
Yaktılar yürekler bir ışık,
Yorulmadılar işliklerde, inşaatlarda.
Tarlalara ağaç diktiler,
Ağaçlara yaptılar aşı
Tıpkı bizim yüreklerimize yaptıkları gibi.
Onlar köyün marangozu,demircisi,duvarcısı
Ziraatcısı, sağlıkçısı ,hemşiresi, ebesi.
Sınıfa girince öğretmendi.
Emanet ettiler gelecek kuşaklara,
Biz de utandırmamak için onları:
Sisli dağları aştık,geçilmez yolları
Kar,fırtına ölümle burun buruna.
Köprü yoktu geçeceğimiz derelerde
Kimimiz sulara kapıldı,
Kimimiz donarak kaldı yollarda.
Yorulmadık,yıldırmadı zor olsada
Unutuldu çekilen çileler
Sınıfa girince öğretmen.
Şehre inmek,sanki uzay yolculuğu
Var mıydı binilecek bir kamyon veya traktör?
Mektup getirirdi yollar kuruyunca postacı.
Aydınlatırdı evimizi gaz lambası veya mum,
Dereden gelirdi içeceğimiz su.
Köyde ekmek yoktu,tenceremiz kaynasada
Her öğün bisküi yle yumurta yerdik
Doysakta doymasak ta.
Çoğu zaman aç kalırdık
Öğretmen olsakta.
Masal gelir ikibinli kuşaklara
Yaşamımızdan anlatınca onlara
Oysa gerçeğidir öğretmenimin.
Geçmişinden aldığı örnekle:
Elinde fırça badana yaparken okulu,
Elinde makine keserken öğrencisinin saçını,
Elinde süpürge temizlerken sınıfı,
Kiremitlerin üstünde yağmurdan akınca okulu!
Bunları yaparken usta,hademe
Sınıfa girince öğretmen.
Onlar öğretmendi ,ÖĞRETMEN!
Şimdikiler inansa da inanmasada.
29.11.2019 R.EVŞEN.
,