sabahlar vardı istemeden girdiğim yeni sabahlar
gökyüzü hep benden habersiz yağmaya karar veriyordu o zamanlar
anlamıyordum bu düzeni
anlatılamıyordu hiçbir şey bazen
sessizlik yetiyordu ama her gökyüzünde uçan yere düşmüyordu.
ne kadar anlamsızdı bazen ölmek, ölmeye karar vermek
kimin içindi, neyin içindi, hangi yaşama bedeldi ölmek!
yolculuk mu? kiminle, kimin için, nereye?
istediğini aldıktan sonra bu terk ediş kime!
uçmayı öğren, uçmasını öğret
sorma bugün sensiz bu dünyayı terk edişimi
sakın sorma!
bu dağlardan en son ineni.
bilemezsin zaten bilemezler
çünkü onlar o dağları hiç görmediler.
Kayıt Tarihi : 22.9.2012 07:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!