ONLAR KOPMUŞTUR mUTLAKA BU HAYATTAN

Soysuz bir kurşun idi sana atılan
Ya da bir soysuzdur onu atan
Kahpece vurulur mu insan
Yıkıldın otanamaz yaran
Hayat söndü umutlardan
Oysa neler beklemiştin hayattan
Bu muydu insanlığa sunulan
Kahrolsun o kara düşünceler
Şimdilerde göz yaşı akar ardından
Nadide bir çiçektin belkide
Bir saray kurmuştun kalplerde
Her şey bitti ayrıldın bu hayattan
Kahrolsunlar ne beklenir ki onlardan
Örümcek ağları sarmış ise kafaları
Görmezler insanlıktan yükselen çığlıkları
Ne geçti ellerine diye bir sorsan
Umursamazlar çünkü onlar da kopmuş!
Hayattan yaşamlardan ve de tüm insanlardan