Afacan çocuklardık
deliler gibi koşturur terler hastalanırdık
ıssız yerlerde saklambaç oyunlarında aniden sarılıp öperdin
ninen mutlu mutlu gülümserdi salon penceresinden halâ yaşıyor mu
ışığınız yanınca evinizde görkemli bir yaşam başlardı
kardeşimle de ilgilenirdin o inatçı deli bozuk kızkardeşimle
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Doğallığı hiç ıskalamıyor Sayın APEL.
Yaşamdan yazıyor;olanı/biteni olduğu gibi yansıtıyor şiirlerinde.
Bu tür poetiklara hep oy vermişimdir ...
Kutluyorum Efendim.
Erdemle.
Anı/öykü tadında güzel bir anlatı.
Son bölüm ikinci dizenin başındaki (ğ) kaldırılmalı ve son dizede de 'adını kazıdım ağaçlara demiştin, hangi ağaçtı o', 'adını kazıdım bir ağaca demiştin, hangi ağaçtı o' olarak düzeltilse bence daha güzel olur ...
Kutluyorum sayın Apel....
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta