Nasıl gelirse gelsin, kiminse bile,
Ağırlıkta okka, elin harmanında ,
Başak başak yorgun yayla güzeli ,
Bir şınık, belki bir kile ,
Onlar dünya malına tamah etmişler.
Bencillik varya abencillik sadizme varan,
Ruhun çrdüğü yerdeki iğrenç koku,
Kendisi bu yarayı sarmıyor, sardırmıyrosa,
Merhem vefalı bir yar gibi orada dururken,
Almıyorsa sürmüyorsa nefsin yarasına,
Tabidirki beni anlamıyacak,
Sürekli her yerde gülüp geçecek,
Çünkü ruhunu saran bu mücerret
Mezalim olmuş , bedenleşmiş, selvi olmamış
Ama odun olmuş, içine sızan zakkum zehri kapkara
Marsık böceklerine kum tanesi cesiminde yem olmuş,
Onlar başkasının lokmasını taam etmişler,
Kendilerini taşlaşan zehirden bezelerle karıştırarak
Cehennem duygularında kendilerini talan etmişler.
Ben var olmak uğraşıyorum,
Belki beyhude bir çabalama,
Belki bir tr bencillik gibi,
Fakat, örnek olmaya bir kimse
Faslın, adını koymak ona bir ad vermek gerek
Emsalı ne olursa olsun, onu ibret görmek
Ona sarılmak demek, sözlerimi beni anlamıyacak,
Akıbet te beni anlamıyan gittikçe artınca,
Hesap defterinde borcumun kantarı jkefeden aşınca,
Nasıl olacak bu yekünün icmali demeye,
Dizde dermanı tüketerek bir bir her düşüncede de,,
Sabah akşam fersahsız bir sonsuza yol alırken, hayatı
Yalan dolan ile bir dünyada yapayalnız kalan etmişler
Enver Ünver
26.6.2017-08.08
Kayıt Tarihi : 26.6.2017 08:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!