Gecenin karanlığı gibi çökerken,
Üstüne üstüne yalnızlık...
Kimsesizliği anlarsın.
Bir adım yaklaşırsan yurt çocuğuna,
Dokunursan bedenine usul usul...
Körpecik bedeninde sevgiyi duyumsarsın.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Çok güzel bu şiir senden parçalar taşıyor.
evet onları sevelim ve onlar da bu dünyayı sevsin işte
bu ....çünkü sevgisizlik içinde mutsuz büyüklerin dünyası
böyle oluşuyor....sevgi yüce bir duygu duyarlı yüreğe ve
güzel şiiri yazan şaire saygılar
:) Tesekkur ederiz hocam.Sizin gibi ogretmenlerimiz sayesinde belki baskalarindan daha fazla seviyoruz dunyayi.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta