Bin dokuz yüz kırkbeşte
Anadolu da yüzlerce çocuk
Dünya ya geldi,
Kerpiç evlerde,fakir doğdular
Ama çocuktular
Toprak zemin de
Doğum yaptı anaları
Yeşil gözlü,kara kaşlı
Çocuklar geldi dünya ya
Anadolu da.
Bin dokuz yüz kırk beşte
Yüzlerce çocuk öldü
Nagazaki de,Hiroşima da
Onlar da çocuktular
Fakirdiler,açtılar
Kimisi elinde kuru ekmeği ile
Kimisi kısacık donu ile
Kimisi oyun oynarken
Veda ettiler hayata
Çekik gözlerin de yaş,
Bir o kadar da anlamsız
Telaş vardı veda ederken
Onlar da çocuktular
En az Anadolu da doğan
Çocuklar kadar.
Hala ölüm kusuyor
Hiroşima bulutları
Yok ediyor sanki her şeyi
Söndürüyor umutları.
Onlar Anadaolu da doğsa da
Hiroşima da ölse de
Masum birer çocuktular
En az Irak'ta ki çocuklar kadar.
Bin dokuz yüz kırk beşte
Yüzlerce çocuk doğdu Anadolu da
Bir o kadar da çocuk öldü Hiroşima da
Onlar çocuktular,suçsuzdular
Onlar insanlığa,dünya ya
Kötü bir şey yapmadılar.
Silah baronlarının
Havyarlı sofraların da yok sayıldılar.
Kayıt Tarihi : 6.11.2009 15:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)