Sevincinden gökte uçar,
Onlar çocuk oynasınlar.
Yüzlerinde çiçek açar,
Onlar çocuk oynasınlar.
Çocuklara iyi bakın,
Onlara kızmayın sakın.
Kendi haline bırakın,
Onlar çocuk oynasınlar.
Ne güzeldir oyunları,
Sıkılmasın hiç canları.
Şefkat ile sev onları,
Onlar çocuk oynasınlar.
Çocuk diye aldatmayın,
Tutup kenara atmayın.
Onu dövüp ağlatmayın,
Onlar çocuk oynasınlar.
Ana baba tüm canların,
Meyvesidir insanların.
Hiç günahı yok onların,
Onlar çocuk oynasınlar.
Sevgi ile yanına var,
Çocuklara göğsünü ger.
Yusuf gibi el ele ver,
Onlar çocuk oynasınlar.
Kayıt Tarihi : 19.7.2010 20:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Tuna](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/19/onlar-cocuk-oynasinlar-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!