Onlar Boşnaklardır Şiiri - Özlem Erden

Onlar ağlayarak doğmalara inat, ayakta kalanlardır,

Onlar hüzünlerle yıkanıp, mücadeleyle beslenenlerdir,

Onlar zulm edenlere, vicdanlarıyla seslenenlerdir,

Onlar hem bizden ayrı hem bizimle aynı olanlardır,

Onlar insanlığın unutulduğu yerlerde insan olduklarını hatırlatanlardır,

Onlar diyar diyar dolaşıp, kendi diyarlarında ölmeyi umutla bekleyenlerdir,

Anne gibi, baba gibi sevip, hasret çektikleri memleketlerine yasaklı olanlardır.

Bir Türk gibi, bir Rus gibi, bir İngiliz gibi ülkesi olanlardır.

Onların vatanı özlem, yerleri gurbet, çektikleri bedelsiz elemdir.

Onların adım attıkları yerlerde diller kavrulur, yürekler burkulur, gözler utanır,

Çünkü onların gözlerinde taşan masumiyetin gözyaşlarıdır.

Boşnak kadınları, Boşnak erkekleri, acıyla beslenip, zulm edenlere gülümsemeyi bilenlerdir.

Bir gün intikam alacağım sözünden medet ummadan, bağırlarını açmaya gönüllülerdir.

Onlar kimlikleri herkesçe bilinen çocukluğun simgeleridir.

Göç ettikleri yerlerde yeniden doğmayı bilenlerdir.

Bir Boşnak tanıdım sertti, sesi bıçak gibiydi,

Bakışları gölgeli, yüzü özlemleydi

Ben korkulara bürünürken, o sıcacık gülümsedi.

O an anladım ki gerçek insanlık gülmeyi bilenlerdeydi.

Onlar tüm yapılanlara, tüm yaşadıklarına rağmen gülerek, gülümseterek insanlığı öğretenlerdir.

Onlar hepimizin bilmekten korktuğu, sormaktan utandığı, keyfe keder takılıp unuttuğu Bosnalılardır.

Sen gibi Alman, Onun gibi Arap, Ben gibi Türk, biz gibi insan olan Boşnaklardır.