Üzerlerindeki gökyüzü
Onlardan yana değildi…
Onlar doğurganlıktan yana,
Ben ise onlardan yanaydım
Zaten başka şansımda yoktu…
Öylesine yaşayan,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Birilerinden bizim insanlarımız diye söz etmenin hoş ve iyi bir duygu olduğunu düşünüyorum. Ama 'onlar ' kim? Sanırım zor olan onları çerçevelemek.
Bir kitap okuyorum ya da bir belgesel izliyorum. Bakıyorum ne kadar bizim insanımız.
Sonra bazen ülkemin, bundan geçtim insanlığın demek daha doğru, yetiştirdiği kimi insanların yaptıklarıyla karşılaşıyorum. Düşünüyorum, bizim insanımız demek ne kadar zor.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta