Onlar Benim Bacılarım Gerçek Yaşam Öyküsü

Çocuktum yanılmıyorsam dört yaşlarındaydım
Benden sonra olan iki kız kardeşim vardı
Ayşe ile hatun
Birer yaş ara ile doğmuşlardı
Ayşe esmer
Hatunsa mavi gözlü sarışındı
İkisi de çok güzeldi ama hatunun üstüne bir güzel daha yoktu
Çocuk olduğumdan hep onların ellerinden tutar yanımda gezdirirdim
Bir gün yolun üstünde bir kamyonun lastiği patlamış
Şoförler de lastiği tamir ediyordu
Bende her zamanki gibi kardeşlerimi yanıma alıp onların yanına gittim
Şoförler kara denizliydiler biz onlara bakıyorduk onlarda bize
Sonra şoförün biri yanımıza gelip bizimle konuşmaya başladı
Ayaklarımızda ayakkabı yoktu neden yalın ayak gezdiğimizi
Adlarımızı tek tek sordu hatunun güzelliği karşısında dayanamadı
Sevmeye başladı gidip şoför mahallinden bir avuç leblebi getirdi
Hatunun avuçları küçük olduğundan leblebileri alamıyordu
Eteğine koymak istedi
Eteği o kadar lime lime idi ki bir avuç leblebiyi alacak sağlam bir yeri yoktu
Şoför dayanamadı arabadaki kese kağıdının tamamını bize verdi
O gün çok sevinmiştik
Doha sonra ki günlerde annem ekmek pişirmek için tandırı yakmış ekmek pişirmişti
Hatunda ısınmak için tandırın yanında otururken dengesini kaybedip tandıra düşmüştü
Vücudunun alt kısmı yanıklarla doluydu
Annem yetişmese tamamen yanması içten bile değildi
Babam doktora götürdü doktor yaralarına bir kutu toz vermişti
Biz bu tozu yaralarına döker iyileşmesini beklerdik
Birkaç gün içinde bu toz biti bir daha o tozdan alamadık
Bizim ahırda çürümüş bir ağaç direk vardı
Ben her gün o direği keserle yolar talaşını elekten geçirir kardeşimin yaralarına serperdim
Bu uygulama aylarca devam etti
Neredeyse direğin tamamını yolup toz haline getirdim
Hatun tamamen iyileşmişti
Aradan bir kaç ay geçmişti ki
Bir gece annemin ağlama sesine uyandım
Hatun ölmüştü
En çokta iyileştikten sonra ölmesine üzülüyordum
İçimden dualar okuyup alla ha ne olur kardeşim uyansın diye yalvarıyordum
Ama kardeşim hiçbir zaman uyanamadı
Götürüp defnettik
Ayşe ise hiç konuşmuyordu öylece donup kalmıştı
Ogün tek kelime etmedi
O gecenin yarısında yine annemin ağlama sesiyle uyandım
Ayşe de ölmüştü
Hiçbir şeyi yokken kardeşinin ölümüne dayanamamıştı
Onu da hatunun yanına defnettik
Bense yalnız kaldım
Kuran kursuna yittiğim zamanlarda gider kardeşlerimin mezarlarında ağlar
Bildiğim duaları okurdum
Onların acılarını hala yüreğimde taşırım
Onlar benim bacılarım
Kalbimdeki acılarım
25.6.2007 Bornova İzmir