Onlar banamı gülüyor

ONLAR BANA GÜLÜYOR

Uzaklardan sesim bak orda yankılanıyor,
Taki benim gırtlagım oraya gidene kadar,
Çınlatan ses kulaklarında ürpertiyor yüreklere sesler,
Ani bir karanlıkmıyım onlar bana mı gülüyor,

Anlayamadım hiç bir süre içinde insanların içini,
Anlayamadım yanlış yaptıgımın gülüş nedenini,
Gelip geçen bir rüzgar gibi inletiyorlar dört yanını
Ey koca daglar,yalçın kayalar onlar yoksa banamı gülüyor?

Mutluluklarınımı perçinliyorlar,kötü hislerinemi elveda diyorlar,
Her anlamsız gülüş sevgi mutluluk için göz yaşı döktürürler,
Sevgi şevkat ilgiyle,eşit hak ve adaletle ezikliği muhabbetmi sanır,
Yoksa beni bir oyuncakmı sanıp onlar banamı gülüyor,

Düşünüyorum düşündükçe aklım karışıyor,
Anlaşılmış bellimi ahmak yoksa birisimi biliniyor,
Karşıda olmuşum ecel,gülmekten göz yaşlarımı siliniyor,
Voltalarım ordan kendimi sakınmaktan onlar galiba bana gülüyor,

Vurdum mu taşa kör baltayı bunu yakan körük,
Ey gecemin gündüzü yaptıgım,komikmidir komik,
Yangına çekildimi mil,bendemi bu yoksa dramatik,
Geceyi aydınlatan kahkaha onlar yoksa banamı gülüyor,

Benimi ipe geriyor,kendilerinimi sergiliyorlar,
Mutlumu oluyorlar,mutsuzluktanmı çıldırıyorlar,
Yoksa beni imam sanıp,din imanmı kovalıyorlar,
Tatlı dillerinde yanlış ip büküp yoksa onlar bana gülüyor.

Bunlar kendini dev aynadamı sanıyorlar,
Sanki bir günde,bir yılı yaşadım zannediyorlar,
Gereksiz gülüş arsız kılar, düşün nereye gider veballer,
Farketsen gözlerin neden kaçtı onlar yoksa banamı gülüyor,

Ey dostum canım sana fedadır
Başımın üstünde her zaman yerin vardır,
Sen ne kadar mutluysan bu bana kardır,
Onlar bana gülüyorsa onlara ne faydadır.

(DEMYANLİ) İBRAHİM ÖZDEMİR