Ağabeyim hoşlanmazdı dedemin sürekli komşuya gitmesine. Gerek kıyafeti, gerekse davranışları ağabeyimde bir utanma duygusu oluştururdu. Örneğin, bir yerde duymuş, sirkeli bez tansiyonu düşürürmüş, kafasında sirkeyle ıslatılmış bir bez olduğu halde pencereden sokağı seyrediyordu komşunun yol seviyesindeki evinden. Ağabeyim bunu görünce çok kızmış ve dedemle tartışmıştı. Çok kızmış dedem ve;
“Beledi kesin, ben gidiyum! (Biletimi alın, ben gidiyorum) ”
Diye kestirip atmıştı.
Gitmek istediği yer Giresun’du. Ancak daha önce Konya’nın Çumra ilçesinde oturan amcama da birkaç günlüğüne uğramayı düşünüyordu. Üniversite yıllarımda sömestri tatilinde olduğum için ona ben refakat etmem gerekiyordu.
“Gidecek miyiz? ”
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
