Bu halk içinde nice boyun eğen erler var.
Namsız, nişansız; tenhada tevekkül eyleyen var.
El içinde herkesten ayrı; gönlü yar ile olan var.
Bilinmese de kıymetleri,yarın başköşedir yerleri...
Bir zincirin halkaları, bağlanmışlar merkeze,
Daireyi tanıtırlar, talipler inebilsin diye öze.
Herbirinde ayrı meşrep, o nurun parıltıları...
Sohbetleri cana can, akla ziya, hem derde devadır.
Aşk şerbeti sunarlar, yokluk kadehinden şifadır.
Nazarları ki; korlu bir ateş kalbe sefadır.
İstekleri dostluk için; hakiki samimiyet,vefadır.
Allah ı bulan onları tanır, onlara uyan Hakk a varır!
Ödenemez hakları her ne yapılsa da azdır.
En büyük mükafat onlara Rabbleri katındandır...
Kayıt Tarihi : 31.10.2010 20:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
11/10/2010 02:56 Haceme,Mürşidime ve Kumandana Turhal
![Barış Korkmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/10/31/onlar-67.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!