Onlar
Düştüler…
Hayatın ortasına tepe taklak, hem de hesapsız!
Sarıldılar…
Deniz ortası bizlere, yılan zannederek, çaresiz!
İttiler…
Elleri ile sevgiye dair ne varsa, çünkü kimse sahiplenmedi!
Ağladılar…
Ama kimsenin umurunda değildi, ne gözyaşı, ne feryatları!
Kimsesizdiler…
Rahatsız değildiler bundan, çünkü reddetmişlerdi artık herşeyi!
Kayboldular
kimsenin onlara sormadığı hayatın ortasında, fark edilmediler..
Unutuldular
Zaten kimse bilip görmedi, görüp te bilmek istemedi ki! ...
Kayıt Tarihi : 3.3.2005 08:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
antolojımde.
TÜM YORUMLAR (3)