Bir vakitler mutluluk vardı
Kalbimin içinde gönlümün köşesinde
Beni yalnızlığa karşı
Hayata karşı koruyan onlar vardı
Onlardı beni gülümseten
Pembe düşlerime kanatlar geren
Gri bulutlarımı mavi gökyüzüme çeviren
Onlardı ağlamayı bana unutturan
Çöller kadar yalnız kalmışım şimdi
Onlar beni terkettiğinden yana
Sevdalara hasret kalmışım
Mutluluğu hayallerde arar olmuşum
Onlar beni unuttuğundan yana
Bir vakitler sevdalarım vardı
Güzlerim ilkbahar olur
Gözlerim gülücüklerle dolardı
Onlar gittiğinden yana
Karanlık gölgeler helal olmuş bana
Kayıt Tarihi : 7.11.2004 18:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Volkan Yoruç](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/11/07/onlar-19.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!