Onlar
Doğdum,
Başımdaydılar.
Yürüdüm,
Kolumdaydılar.
Düştüm,
Dizimdeydiler.
Konuştum,
Dilimdeydiler.
Ağladım,
Gözümdeydiler.
Okulda,
Aklımdaydılar,
Sınavlarımda,
Duadaydılar.
Mezuniyetimde,
Kepimdeydiler.
İşimde,
Arkamdaydılar,
Düğünümde,
Halaydaydılar.
Torunlarında,
Sevinçteydiler.
Yaşlandıklarında,
Hüzündeydiler.
Ve bir gün son kez,
Camideydiler.
Sevenlerinin,
Kalbindeydiler.
Sonrası artık,
Düşümdeydiler.
Düşümde,
Cennetteydiler…
(İstanbul, 13.01.2015)
Ziya KılıçkayaKayıt Tarihi : 13.1.2015 13:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bir gece uyumaya çalışırken.
![Ziya Kılıçkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/01/13/onlar-166.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!