farklı konuşur birbirinden her mecmua
doğru ama ezberimde yoktur bir dua
meydan okurdum her insan gibi dünyaya
dönmekten fırsat bulamaz sandım cezaya
kötülük timsalidir bazı insan yüzleri
gülüşlerinde saklıdır ihanetin izleri ama,
gülmek bile ağır gelmiş olmalı ki
gülmeyi de unutmuşlar ağlamayı unuttukları gibi.
Kayıt Tarihi : 23.9.2013 21:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!