Hep açılmış bir kapı aradım
İçeriye girenlerle beraber
Hislerim tıklayınca onların kalbini
Bana bir sekine geldi sanki
O anki tesellim yeterdi
Yüzümden boşanan soğuk bir terdi
Kendimi kaybettim bu labirentte
Onların arasındayken
Meğer kendimden geçmişim
Semâ eder gibi kaldırımlarda
Yalnızlığımın tek dostuyken
Yürüdüm o caddede heyecanla
Tekrar aynı yere gelmek için
Onların dost divânına.
Kayıt Tarihi : 30.5.2009 20:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gürsel Çopur](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/05/30/onlar-105.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!