Oniki Şubat Şiiri - Umut Taşkın

Bazen bir rüzgar götürür beni uzaklara
Bazen bir ırmak
Adını bilmediğim okyanuslarda kaçıncı kayboluşum bu
Ve kaçıncı yitikliğim
Sabah kahvaltılarında, zeytin peynir dostluklarında

Karanfil kokulu sokaklarda ki çocukluğumdun sen
Bulmak isteyipte bulamadığım
Soluksuz uçuşlarımdın bu kentin üzerinde
Öyle özlemişim ki seni
Belki bana kızacaksın ama
Bana aldığın kazak yırtıldı sen diye sarılmaktan geceleri
Verdiğin parfümü sıkamaz oldum
Leş gibi sigara kokuyorum
Sen ise hala güzelsin
Biraz saçların uzamış
Ve hala yağmur yakışmakta tenine

Sen gittikten sonra kandırdım ilk kez dostlarım
Artık sevmiyorum diye
İşkenceler ettim kendime
Karanlık odamda mum ışıklarında
Tek bir laf çıkmadı ağzımdan
Oysa ben seni nazımın istanbulu sevdiği gibi sevmişim
Ümit yaşar gibi acı çekmişim seni severken

Bu gün oniki şubat
Sen gideli tam bir yıl oldu
Üçyüzaltmışbeş gün altı saat
Ve ben hala deli gibi sevmekteyim seni
Çayıma attığım üçüncü şeker sensin hala
Ve sensin hala içimdeki çocugun kırmızı pabuçları

Bu gün oniki şubat
Sen gideli tam bir yıl oldu
Acı dolu üçyüzaltmışbeş gün altı saat
Sana papatyam demiyeli daha bir dakika olmadı
Ama ben sana papatyam demeyi özledim
Ben seni özledim
Seni özledim