Oniki Eylül Şiiri Şiiri - İlkay Coşkun

Oniki Eylül Şiiri

aşkları hüzne taşıyan son mevsimin ortasındayız
uzandığım çimlere gömülmeden geldim yanına
teğet geçen renklerin sarhoşluğunda hizalandım
ayak sürümelerin boşuna, kozasından çıkarıldı eylül

aşkın tınısıyla duyumsadığım romantizm düşlerimde
sıcacık tenime dokunan dudak, elma şekeri tadımlığında
ihbar ediyorum, kapımı çalıyor yine soğuk miğfer
cezaya düşen fidanların yalnızlığında kalakaldım

irkiliverdim, aynadaki yüzün teslimiyetine
sahte öpüşlerle bulandırılan ten kaçışlarındayım
elbiselerim grileşti, şefkatin yasaklı koynunda
yarını çekilen resimlerim var düştüğüm mevzilerde

alabilirsen al benden yara bantlı bakışlarımı
ellerimin sıcaklık derecesi ölçülmemişken daha
gözaltı çiziklerimle çivilendiğim aynalardan sıvışmalıyım
üşümelerini diksen de başıma, güneşi ayartan benim

sevdanın sığınağı mevsiminde neden sahnede darbeci?
kapıma dayandı yine eylülün onüçü bütün uğursuzluklarıyla

İlkay Coşkun
12.09.2012