Oniki Şiiri - Ferdi Erbakıcı

Nur Sokak oniki,
Unutabilir miyim sanıyorsun bu adresi?
Kapına karanfiller bıraktığım geceleri,
Ve kaçak uykusuzluklarımı...
Dalgalarımı yolladım dün gece sana.
Az sonra kapında son bulacaklar.
Dokun, ellerin değsin bir bak;
Tüm köpükler bembeyaz güvercinler olacaklar.

Nur Sokak oniki,
Buruşturulup atılmış mektuba seni soracaklar,
Bir sokak tabelası köhne,
Sarsılarak öksürecek.
Kar yağacak,
Ben beyaza düşman olacağım.
Ben beyazı severim oysa bilirsin,
Sana beyaz yakışır.
Bir ateş yanar içimde,
Senin gözlerin tutuşur.

Nur Sokak oniki,
Tutki temmuz ayını bulmuş takvimler,
Günatımlarında bekliyorsun beni.
Oyuncak bebeklerin bekliyor yanıbaşında,
Hediye kurşun askerlerim.
Kapıyı aralık bırakıyorsun,
Pencerenden ağaçlar görünüyor.

Nur Sokak oniki,
Telefona koş,
Telefon çalacak.
Ya da az sonra kapı.
Sen bilmiyorsun daha,
Sokağın başında kalmışım kanım yerde.

Nur Sokak oniki,
Dalgalarıma söyledim,
Az sonra orada olacaklar.

(18 Ocak 1994)