Hasretin beni susturdu
Artık konuşamıyorum.
Yokluğun beni bitirdi
Artık yazamıyorum.
Elimde sustu,
Dilimde sustu.
Ben bir insanım.
Terk etmeyi de bilirim,
Terk edilmeyi de.
Yaşadım her ikisini de.
Her terk ettiğim de,
Sağ yanımda
Adetlerin ışığında
Acemilerin gecesini
Yaşadınmı sen güzelim
Ben yaşayamadım
Tadamadım
O duyguyu
Ah bir koltuk olsam
Üstüme otursan.
Bende ses etmeden
Beline sarılsam.
Nasıl geçer zaman
Yılan geldi vurdu kaçtı
Yüreğimde derin bir yara açtı
Yılan geldi vurdu kaçtı
Sanmaki bu yürek senden önce boştu
Zaman silemedi yüzünü,
Yağmur gibi nemli gözünü,
Alev alev yanan gecede
Kalbime inen öpüşünü.
Unutturdu bana bugünü,
Ölene kadar sürecek bir aşkı,
Hasretin kanlı ellerine terk ettik.
Her gece seni görebilmek için,
Gözlerimi kapatmak zorunda mıyım?
Bugün yine penceremde bekledim seni.
Kıpırdamadan, sessizce, saatlerce.
Heyecanlarımı kelimelere dökemediğim
Bir günde tanıdım seni.
O gün;
Yaşam kıpırtısını içinde hisseden,
Ve kanat çırpmasını bilmeyen
Yavru bir kuş gibiydim.
Her güneşin batışında
Her yıldızın doğuşunda
Her gecenin sabahında
Seni andım kömür gözlüm
Her çiçeğin kokusunda
Çizgi kelimelerle anlatılmaz
Noktalar bardağa doldurulmaz
Açık seçik söyle düşüncelerini
Hayaller asla mezara sokulmaz
Hatıralar ömür boyu silinmez
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!