İstanbul misalidir gönlüm; karmaşık
Bazen sükun, bazen nida, bazen sefa
İstanbul misalidir gönlüm; çocuk
Samatya da balonlarım, Eyüp’te çemberim, Eminönü’nde şekerim
Ben bedene geldim küçük şehrin hayalleri sınırlı yaşamında
Mutluluk lükstü cefa ise payidar
Yapılamayanlara sitem di en çok duyulan tını
Birde olmak istenilenin uzaklığı
İlk yolculuklarda öğrendim özlem ve hayatı
Güzün son demleriydi sana rastladığım
Bir hayali şahaneydi gözlerine bakışım
Yaralarım vardı, geçmişten gelen nihan
Avucumda kalan az bir azık, bolca elem
Bir de tasviri hayalim meleğime dair
Bir damla mutluluktu yaşamdan dileğim yegane
Ve hayallerim vardı düşümdeki sana dair
Bir yaz yağmuru misaliydi sana heveslerim
Ve nedendir bilmem güzelim
Yar olarak seni; kara kışı seçmişim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!