Ondokuz Mayıs Şiiri - Ayten Ocakçı

Gülüşün eseri yok, gözler daima nemli,
Zulmet inmiş tanrıdan, gökler bizle elemli.
Bütün gözler kanlanıp, bütün yüzler sararmış,
Acıyı bilmeyen Türk derin bir yara almış.
Türk milleti mahfolmuş, neredeyse batacak,
Kölemiz olan gözler, esir diye bakacak.
Bütün Başlar yerdeydi, vatanı düşünmekten,
Gözlerin feri sönmüş, yarını beklemekten.
Türk milleti en acı günlerini yaşıyor,
Düşünen Türk mü diye buna dünya şaşıyor.
Çünkü o hiç bir lahza zincire vurulmamış,
Bir fert yoktur dünyada, şerefini duymamış.
İşte bir gün parlayan ufuklar kararmıştı,
O afet yavaş yavaş Türk'ü gelip sarmıştı.

Mayısın ondokuzu ufuklar kızıllaşmış,
Şahlanan sular inip, dalgalar billurlaşmış,
Bütün gözlerin nuru bir noktada durmuştu,
O al bayrağın rengi, ufuklara vurmuştu.
Bir gemi geliyordu, sularla savaşarak,
Bütün gözlerde ümit, her şey mesut o şafak.
Bir insan geliyordu, kalbi alevle yanan,
Onun atışları ki vatan aşkıyla çarpan.
Hıçkıran feryatları, bir lahzada dindirdi,
Tutuşan sineleri, ilk o baş sevindirdi.
Bütün gözlerde ümit, dudaklar gülüyordu,
O asker bakışları artık korkma diyordu.
İşte o şafaktı ki bulutları dağıtan,
İşte o büyük baş dı hürriyeti yaratan...

O şafakla beraber yaşlarımız dinmişti,
Kalkan hain pençeler yanlarına inmişti.
Anladılar ki Türk'ün öz malı bu vatanmış,
O tarihlere sığmaz, kükreyen bir aslanmış.
İnleyen bir milletin acılarını saran,
O'ydu Türk milletini esaretten kurtaran.
Bak bugün millet seni titreyerek anıyor,
Bütün gençliğin bağrı, ateşinle yanıyor.

Bugün ondokuz mayıs, senin eserin bugün,
Yanmakta şimdi bağrı, alev alev her Türk'ün,
Kalplerde bir çırpınış, dudaklarda, hep bir ses,
Hürmetle eğiliyor, adın önünde herkes,
İnanki sönmeyecek, hep daima yanacak,
Haşre kadar bu millet, hep ismini anacak,
Her ondokuz mayısın kızaran şafağında,
Bir gemi beliriyor, Samsun'un sularında,
Senin azimkar başın, alev alev gözlerin,
O kadar büyüktür ki tarihe sığmaz yerin.
Rahat uyu sen Atam, emanetin yaşıyor,
Türk'ün sevinci bugün sinesinden taşıyor.
Dalgalanan al bayrak, göklere erişmekte,
Atam diye yükselen feryat göğü delmekte.
Bugün genç sinemizde, bir tek ad yazılıdır,
Yurdun taşı toprağı adınla kazılıdır...