Öndesin Öğretmenim Şiiri - Hayri Sarı

İnsanı yoğuran insan,
Kutsallığın gizi,
İnsandan öte bir insan.
Analar doğurur,
Sen dokursun iplik iplik,
Düğüm düğüm,nakış nakış.
Yaratandan öte bir yaratış.

Dünya okul,yurt sınıf.
Tüm çocuklar öğrencin.
Uykunun ötesi hep işin.

Aydınlık bir ufka sonsuz gidiş.

Gözümü al,seyreyle.
Özümü al,sevgi eyle.

Beynimden,yüreğimden silinmez izin.

Bayrak bayrak vatansın.
Damar damar atansın.
Çayda şeker gibisin,görünmezsin.
Gönülde güneş gibisin,silinmezsin.
Pürüzlere zımparasın.
Temizlere cilasın.
Dert etme parayı, pulu.
Sen en değerli parasın.
Sen doruktaki makamsın.
Unutanlar değerini
Kararınca ufuklar
Seni Kerem gibi arasın,arasın.

Fırtınalar sarsa da dünyanı
Öfken yok,kinin yok.
Korkun yok,cinin yok.
Güler yüzün,tatlı dilin,
Çağırıcı,ayarcı zilin
Yaşamın,enerjin
Güven veriyor bize,güven.

Çoğu kez sokakların yorgunusun.
Tozu,gürültüyü taşıyorsun omuzlarında.
Gürültüden damıtıyorsun
Umut dalgalarını, gülücükleri
İnsanı insan yapan mimar,
Kendini aşmanın mahkumu,
Akışın engellenmez eylemiyle
Denizleri taşırmadan doldur.
Türkün çığlıktır kimi kez:
Yavrum,
Sevdamla saramadım seni
Çimentosu çalınmış beton altında
Solarken bedenin.
Çığlık çığlık sirenler
Yırttı geçti yüreğimi.
Sevdamla saramadım seni.
Dondum kaldım,betonlaştım.

Darılıp çekme ellerini.
Betondan çıkan çiçeği sulayansın.
Umutsuzluk yok.
Yarınları kuransın.
Saatler ayarlanmış
Ata’nın gösterdiği bilime.
Öndesin.
Yürü,yürü!
Sen durursan durur saatler.
Yürü ÖĞRETMENİM
Yolun açık olsun!
Yolun açık olsun