rahmet düşmüş yüzüne
gül, menekşe gibisin
gönlü hakla bezenmiş
ulu ermiş gibisin
gözlerin ışıl, ışıl
Gülüyorken gözlerin
Damla, damla yaş niye
Gül saçarken sözlerin
Arada bir taş niye
Sümelenmiş kirpiği
Kıskanıyor kaş niye
Kemer'den her geçişte
O ev'le konuşurum
Ben böylemiydim diyor
Viranelik ar gelmiş
Pencereler perdesiz
Yolum düştü köyüne
Bir mola verem dedim
Suyu abıhayatmış
Bir çayın içem dedim
Buldum üç-beş arkadaş
Dalmıştık şamataya
İzmir kazan biz kepçe
Dolaşmıştık delice
Kale, fuar, menemen
Karşıyaka sahilde
İşte konak alanı
Saatin yanındayız
Unutur dedilerde
Unutmaz dedim seni
Kapılma dedilerde
Delice sevdim seni
Ne hayaller kurmuştuk
Ne ümitle yaşadık
Körfezin güzel kızı
Koydu yüreğe sızı
Sevdim dedi de gitti
Vefa'nın vefasızı
Elli yılın hasreti
Hep yaktı yüreğimi
Ulucak köyüm derdi
Ne güzel ne hoş derdi
Bağımızdan dedi de
Üzümle incir verdi
Geldim gördüm köyünü
O hisar o pınarı
Sana gelen yolları
Kekik kokan dağları
Seni çok, çok özledim
Tül ardından bakışın
Ona dedim gülücük
O hayalde biricik
Ruhu temiz gönlü pak
Gülücükler hep ona
Bir zilin ucundadır
Bir alo'nun içinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!