Önder Tas Şiirleri - Şair Önder Tas

Ulan ask sen nelere kadirsin
ne gurur birakirsin ne de mesk
yasarsin benimle beynimin her alanini
git desemde gitmesin
bir dakika bile yalniz birakmassin
sende kendi icinde bence iki ayrilirsin

Rüzgari olmayan bir yer degirmeni
döndüre bilirmi ne kadar istesede kendini
her kesin bir derdi var
zengini bile derman arar
deniz tiplerinde bir yanim
ne kadar özlemisim mavi gözlum

Ömrümden ömrüne kat
sevdamdan dönsemde de deliye
sen onu birak bir dön bana bak
günlerden aylara kat
bedenim bensese kuru bir cana
sen dön gene bir bak

Ona dokunma felek
dokunursan sen yanarsin
sen meselini benle hal et
beni bir severse beni zor bulursun
uzak bir kentin bulutu o
alacaksan birinin cani sen benim canimi al

Aklimda fikrimde hep sen
ictigim sigaranin tütünde
yedigim ekmegin tadindasin
daha ötesi varmi hey sevgili
ölene kadar sevecegim seni
yansa bedenim susuz kalsa

Sensizlik limanina demir atmis bir balikciyim
denize sevdali martilar gibiyim
ne cikarsa kismetimize
dün den raziyim...

Bir kere adam olmayi ögrenmelisin
kendi icin degil ismin icin yasamalisin
satmamalisin beynindeki hic bir metre kareyi
özgürlük icin yasamalisin
tabiki sevmelisinde bir guzeli
öyle yarim yamalik degil tam adam gibi

Sana özlemim öyle iki satirla anlatilmaz
yüksek daglarin endamina bedelsin
öyle bir özlemle doluyum ki sana
parcalayacagim simdi bu bedeni
inan bana o kadar özlem doluyum ki sana
yakacagim okudugum butun siirleri

Bakinca gözlerine
yesil daglarin doruklarindayim sanki
tutunca gecemde hayalini
zaferler kazanmis bir savasciyim
kursunlar altinda bir yanim
ölum sacan mayinlar arasinda

Gülmek varken aglamak niye
Elini tutmusken
Bu ucurumlar niye
Sevgiler varken nefretler niye
Doldurmusken koynumu senin icin güllerlen
Batan batan dikenler niye